در طول هفته ی گذشته که San Diego داشت می سوخت، آب و هوای اینجا هم حسابی به هم ریخته بود. هوا گرفته بود و وقتی از در می رفتی بیرون می تونستی دود رو توی هوا ببینی. و این کاملا نشون دهنده ی وسعت آتش سوزی بود چون فاصله ی Pasadena تا San diego کم نیست و باید ۲ ساعت با سرعت ۷۰ m/h برونی تا برسی اونجا. ولی گرمای آتش سوزی باعث شده بود که اینجا دوباره تابستون بشه!!!!!!!!!!!! ولی امروز یه ذره یهتره. هوا نسبتا سرد و ابریه که امید بارون رو به آدم می ده... واقعا امیدوارم که بارون بیاد.

حالا این وسط که San Diego داره می سوزه و ما نگران دوستان و آشنایانی که اونجا زندگی می کنن هستیم، من هر وقت می یام از خونه بیرون و می بینم که کوه ها رو (به خاطر دود) تقریبا نمی شه دید، اولش خنده ام می گیره!!!!!!!!!!! چرا؟ چون یاد سال دوم دبیرستان می افتم که به خاطر آلودگی هوا که باعث می شد کوه های شمال تهران توی پس زمینه محو بشن دبستان ها و راهنمایی ها رو تعطیل می کردن ولی ما دبیرستانی ها باید می رفتیم مدرسه. و یاد معلم جغرافی مون می افتم که وقتی داشت برامون از موقعیت شهر تهران می گفت، << پدیده ی اینورژن Inversion>> رو تلفظ می کرد <<پدیده ی اینورژن Inorjhen>>!!!! اگر بدونین چقدر سخته که وقتی می برنت جلوی کلاس درس جواب بدی، مجبور باشی بگی << پدیده ی اینورژن>> و توی صورت معلمت نخندی!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!